Βιοενεργομικρομακροσκοπικος αντανακλαστικος ερεθισμος συντονισμου ολικης συνλειτουργιας συζευξης και αλληλεπιδρασης, μεσω δακτυλοπιεσεων ή και αυρικων ενεργοποιησεων του σωματος, με προτεραιότητα στα πελματα τις παλαμες τα αυτια, αλλα και τα καταλληλα πλησιεστερα σημεια του σωματος κατα χρηζουσα περιπτωση, προς μεταδοση και ενεργοποίηση της αυτοθεραπευτικης και αυτοεξισορροπιστικης λειτουργίας του σώματός μας = αντανακλαστικολογία κατά τους δυτικούς = ρεφλεξολογια.
Με βάση τα εξής: ξέρουμε όλοι μας πως το σώμα μας δέχεται επιδράσεις στην βιοενεργειακή του υπόσταση από το ίδιο το περιβάλλον μας, πολύ περισσότερο δε, από την ίδια την αφή, ως κάτι χειροπιαστό. Ξέρουμε όλοι μας ότι περικλειόμαστε από την αύρα μας, η οποία δηλώνει την ύπαρξη αυτής της δικής μας ενέργειας. [εδώ λοιπόν,έχουμε και την ικανότητα, να αντιλαμβανόμαστε, το πως μία αύρα, μπορεί να δέχεται και να αντιδρα αντανακλασικά, απο την επίδραση μίας άλλης που την πλησιάζει]. Σε επίπεδο βιοενέργειας λοιπόν, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το τι ρόλο μπορεί να παίζει η βιοενέργεια ενός, πάνω σε άλλον. Θα φέρω ένα διπλό και απλό παράδειγμα ως πρός αυτό. Πέστε ότι είμαστε σε ένα περιβάλλον κρύο, αναζητούμε την ζεστασιά για να εξισορροπήσουμε, βλέπουμε μία εστία θερμότητας, αμέσως, χωρίς να είμαστε κοντά, δεχόμαστε την ευεργετική της υπόσταση, μέσω των μηνυμάτων που δεχόμαστε και των εσωτερικών μηχανισμών λειτουργίας μας. Πηγαίνουμε κοντά σε αυτήν την πηγή θερμότητας, διαλέγουμε-επιλέγουμε να έρθουμε τόσο κοντά σε αυτήν που η επίδρασή της επάνω μας, γίνεται αντιληπτή, χωρίς να γίνεται ορατή στο εξωτερικό μας περιβάλλον (εμείς ζεσταινόμαστε, αλλά δεν υπάρχουν έκδηλα σημάδια επάνω μας στα μάτια άλλων, οτι έχουμε υπερβεί το ανώτερο θετικό σημείο επίδρασης), όλοι μας ξέρουμε, πως άν πιάσουμε αυτήν την πηγή θερμότητας, θα έχουμε αρνητικά αποτελέσματα, ορατά σε όλους. Το ίδιο γίνεται και με την εφαρμογή της μόξας, δεχόμαστε μέσω την ενέργειας, το θετικό αποτέλεσμα. Σε επόμενο επίπεδο, άμεσα, μεσω της αφής πιά, εισβάλουμε όχι μόνο ενεργειακά,αλλά και σωματικά στο πεδίο επίδρασης του αγγιζομένου, το σοφό δίκτυο που έχουμε όλοι μας, αντιλαμβάνεται άμεσα αυτήν την αφή, τόσο στο ίδιο το σημείο, όσο και στην διαδρομή που ακολουθεί η νευροδιαβιβαστική μας ικανότητα, να μεταφέρει το μήνυμα στο κέντρο ελέγχου των πάντων πάνω μας. Δηλαδή, επιδρούμε, και στο δέντρο και στο δάσος. Ολα επικοινωνούν μεταξύ μας, διότι είναι αλληλένδετα στο δίκτυο αυτό που μας ορίζει και μας συνθέτει. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού πάνω στο σώμα μας που είναι αποκομμένο, από την σύνδεσή του με το όλον! Αυτό που υπάρχει, είναι η διαφορετικότητα της πύκνοσης αυτού του δικτύου, ανάλογα με την συνδεσιμότητά του πρός τα άλλα σημεία και είναι όπως θα μπορούσαμε να πούμε, όπως ένα αστικό δίκτυο, πιό συμπυκνωμένο στο κέντρο, αλλά έχει και περιφέρεια, έχει και πιό ανοιχτά σημεία για να μπορεί να κυκλοφορεί το ότι χρειάζεται, άνετα και σοφά, χωρίς αφροσύνη και με μέτρο άριστο. Είμαστε μέσα στις πόλεις, κοντα ο ένας στον άλλον, διότι έχουμε ανάγκη την "ζεστασιά" της κοινωνικότητας που μας διακρίνει, χρειαζόμαστε όμως και το άνοιγμα των αγρών, που θα μας εξασφαλίσουν την καλή καλλιέργεια της τροφής μας. Ετσι, έχουμε και τα κομβικά σημεία που επικοινωνούν από τους υποδοχείς (παλάμες πέλματα αυτιά) που έχουν πιό πυκνό δίκτυο με το κέντρο οργάνωσης των ισορροπημένων μας λειτουργικών ρυθμιστών που είναι στον εγκέφαλό μας.Όλα συνδέονται μεταξύ τους αλληλοδιαδόχως και οριζοντίως και εγκαρσίως. Αυτό μας δίνει και την δυνατότητα να πιέζουμε σε ένα σημείο και να έχουμε υποστήριξη των σημείων βοήθειας, σε αντιστοιχία ή συστοιχία, όπου αυτά χρειάζονται και κατά περίπτωση, ανάλογα με την καλύτερη δυνατή προσέγγιση. [Επί του σημείου, παράπλευρα του σημείου, περιφερειακά του σημείου, μακρυά απο το σημείο ανάγκης υποστήριξής του. Πιάνουμε την επιφάνεια, επιδρούμε εν τω βάθει. Αυτό το βάθος, φτάνει στην ψυχή μας, η ψυχή μας εξισορροπεί την αύρα μας, έχουμε ορατό το αποτέλεσμα της διατήρησης της υγείας μας όπως και της επαναφοράς της, άν ξεφύγει.
Όλα αυτά λοιπόν, μου δίνουν την προσδιοριστική ικανότητα να περιγράψω με αυτόν τον τρόπο το πως δρά ο αντανακλαστικολόγος (Ελληνικά καθαρά δηλαδή, αυτός που έχει την ικανότητα, προσεγγίζοντας το σώμα με τρόπο όπως περιγράφεται και παραβολικά, να επιδρά και να εξισορροπεί τις ανάγκες του σώματος του δεχομένου αντανακλαστικά, το άγγιγμα της αύρας, το χάδι, την πίεση μέσω των δακτύλων μας και όχι μόνον, όπως και την πιό έντονη είσβολή σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης να "ξυπνήσουμε και να δραστηριοποιήσουμε σημεία τα οποία "κοιμούνται" και όμως είναι επιτακτική ανάγκη να "ξυπνήσουμε ώστε να περίχουμε αναστροφή μία γέννεσης ενός καταστροφικού κύκλου που θα φέρει την κατάρρευση της υγείας μας.
Αυτά έχω να πω εγώ περί του ορισμού που δημιούργησα, δεν ξέρω αν σας κάλυψα.
Χρόνια μας πολλά και καλά!
Δημήτριος Νικολούλιας.
Demetrius Nikoloulias αντανακλαστικολόγος!
Με βάση τα εξής: ξέρουμε όλοι μας πως το σώμα μας δέχεται επιδράσεις στην βιοενεργειακή του υπόσταση από το ίδιο το περιβάλλον μας, πολύ περισσότερο δε, από την ίδια την αφή, ως κάτι χειροπιαστό. Ξέρουμε όλοι μας ότι περικλειόμαστε από την αύρα μας, η οποία δηλώνει την ύπαρξη αυτής της δικής μας ενέργειας. [εδώ λοιπόν,έχουμε και την ικανότητα, να αντιλαμβανόμαστε, το πως μία αύρα, μπορεί να δέχεται και να αντιδρα αντανακλασικά, απο την επίδραση μίας άλλης που την πλησιάζει]. Σε επίπεδο βιοενέργειας λοιπόν, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το τι ρόλο μπορεί να παίζει η βιοενέργεια ενός, πάνω σε άλλον. Θα φέρω ένα διπλό και απλό παράδειγμα ως πρός αυτό. Πέστε ότι είμαστε σε ένα περιβάλλον κρύο, αναζητούμε την ζεστασιά για να εξισορροπήσουμε, βλέπουμε μία εστία θερμότητας, αμέσως, χωρίς να είμαστε κοντά, δεχόμαστε την ευεργετική της υπόσταση, μέσω των μηνυμάτων που δεχόμαστε και των εσωτερικών μηχανισμών λειτουργίας μας. Πηγαίνουμε κοντά σε αυτήν την πηγή θερμότητας, διαλέγουμε-επιλέγουμε να έρθουμε τόσο κοντά σε αυτήν που η επίδρασή της επάνω μας, γίνεται αντιληπτή, χωρίς να γίνεται ορατή στο εξωτερικό μας περιβάλλον (εμείς ζεσταινόμαστε, αλλά δεν υπάρχουν έκδηλα σημάδια επάνω μας στα μάτια άλλων, οτι έχουμε υπερβεί το ανώτερο θετικό σημείο επίδρασης), όλοι μας ξέρουμε, πως άν πιάσουμε αυτήν την πηγή θερμότητας, θα έχουμε αρνητικά αποτελέσματα, ορατά σε όλους. Το ίδιο γίνεται και με την εφαρμογή της μόξας, δεχόμαστε μέσω την ενέργειας, το θετικό αποτέλεσμα. Σε επόμενο επίπεδο, άμεσα, μεσω της αφής πιά, εισβάλουμε όχι μόνο ενεργειακά,αλλά και σωματικά στο πεδίο επίδρασης του αγγιζομένου, το σοφό δίκτυο που έχουμε όλοι μας, αντιλαμβάνεται άμεσα αυτήν την αφή, τόσο στο ίδιο το σημείο, όσο και στην διαδρομή που ακολουθεί η νευροδιαβιβαστική μας ικανότητα, να μεταφέρει το μήνυμα στο κέντρο ελέγχου των πάντων πάνω μας. Δηλαδή, επιδρούμε, και στο δέντρο και στο δάσος. Ολα επικοινωνούν μεταξύ μας, διότι είναι αλληλένδετα στο δίκτυο αυτό που μας ορίζει και μας συνθέτει. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού πάνω στο σώμα μας που είναι αποκομμένο, από την σύνδεσή του με το όλον! Αυτό που υπάρχει, είναι η διαφορετικότητα της πύκνοσης αυτού του δικτύου, ανάλογα με την συνδεσιμότητά του πρός τα άλλα σημεία και είναι όπως θα μπορούσαμε να πούμε, όπως ένα αστικό δίκτυο, πιό συμπυκνωμένο στο κέντρο, αλλά έχει και περιφέρεια, έχει και πιό ανοιχτά σημεία για να μπορεί να κυκλοφορεί το ότι χρειάζεται, άνετα και σοφά, χωρίς αφροσύνη και με μέτρο άριστο. Είμαστε μέσα στις πόλεις, κοντα ο ένας στον άλλον, διότι έχουμε ανάγκη την "ζεστασιά" της κοινωνικότητας που μας διακρίνει, χρειαζόμαστε όμως και το άνοιγμα των αγρών, που θα μας εξασφαλίσουν την καλή καλλιέργεια της τροφής μας. Ετσι, έχουμε και τα κομβικά σημεία που επικοινωνούν από τους υποδοχείς (παλάμες πέλματα αυτιά) που έχουν πιό πυκνό δίκτυο με το κέντρο οργάνωσης των ισορροπημένων μας λειτουργικών ρυθμιστών που είναι στον εγκέφαλό μας.Όλα συνδέονται μεταξύ τους αλληλοδιαδόχως και οριζοντίως και εγκαρσίως. Αυτό μας δίνει και την δυνατότητα να πιέζουμε σε ένα σημείο και να έχουμε υποστήριξη των σημείων βοήθειας, σε αντιστοιχία ή συστοιχία, όπου αυτά χρειάζονται και κατά περίπτωση, ανάλογα με την καλύτερη δυνατή προσέγγιση. [Επί του σημείου, παράπλευρα του σημείου, περιφερειακά του σημείου, μακρυά απο το σημείο ανάγκης υποστήριξής του. Πιάνουμε την επιφάνεια, επιδρούμε εν τω βάθει. Αυτό το βάθος, φτάνει στην ψυχή μας, η ψυχή μας εξισορροπεί την αύρα μας, έχουμε ορατό το αποτέλεσμα της διατήρησης της υγείας μας όπως και της επαναφοράς της, άν ξεφύγει.
Όλα αυτά λοιπόν, μου δίνουν την προσδιοριστική ικανότητα να περιγράψω με αυτόν τον τρόπο το πως δρά ο αντανακλαστικολόγος (Ελληνικά καθαρά δηλαδή, αυτός που έχει την ικανότητα, προσεγγίζοντας το σώμα με τρόπο όπως περιγράφεται και παραβολικά, να επιδρά και να εξισορροπεί τις ανάγκες του σώματος του δεχομένου αντανακλαστικά, το άγγιγμα της αύρας, το χάδι, την πίεση μέσω των δακτύλων μας και όχι μόνον, όπως και την πιό έντονη είσβολή σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης να "ξυπνήσουμε και να δραστηριοποιήσουμε σημεία τα οποία "κοιμούνται" και όμως είναι επιτακτική ανάγκη να "ξυπνήσουμε ώστε να περίχουμε αναστροφή μία γέννεσης ενός καταστροφικού κύκλου που θα φέρει την κατάρρευση της υγείας μας.
Αυτά έχω να πω εγώ περί του ορισμού που δημιούργησα, δεν ξέρω αν σας κάλυψα.
Χρόνια μας πολλά και καλά!
Δημήτριος Νικολούλιας.
Demetrius Nikoloulias αντανακλαστικολόγος!