Πλατωνικός
διάλογος «Χαρμίδης» 155 Ε : «Όταν όμως αυτός με ρώτησε, αν γνώριζα το
φάρμακο κατά της κεφαλαλγίας, με κάποια δυσκολία απήντησα ότι το
εγνώριζα. Τι λοιπόν – μου είπε – είναι αυτό; Και εγώ του είπα ότι το
φάρμακο ήτο κάποιο φύλλο και ότι κοντά εις το φάρμακο είναι και μερικές
επωδές. Αν λέγη κανείς αυτές και συγχρόνως παίρνει και το φάρμακο, τον
θεραπεύει εντελώς το φάρμακο. Χωρίς όμως τις επωδές καθόλου δεν ωφελεί
το φύλλο». Και πιο κάτω 156 Β : «Είναι λοιπόν, Χαρμίδη, οι επωδές
τέτοιες, που να μη μπορούν να θεραπεύσουν την κεφαλαλγία μόνο, αλλά
συμβαίνει με αυτές ό,τι και με τους καλούς ιατρούς, καθώς ίσως έχεις
ακούσει. Όταν ένας υποφέρει από τους οφθαλμούς έλθη προς αυτούς, του
λέγουν ότι δεν μπορούν να θεραπεύσουν χωριστά τους οφθαλμούς, αλλ’
απαραίτητο είναι συγχρόνως και δια την κεφαλήν να φροντίσουν, αν θέλουν
να γίνουν καλά και οι οφθαλμοί. Ακόμη και ότι το να νομίζη κανείς πως
είναι δυνατή η θεραπεία χωριστά της κεφαλής χωρίς την θεραπεία ολοκλήρου
του σώματος, είναι μεγάλη ανοησία. Δι΄ αυτό το λόγο υποβάλλουν εις
δίαιτα ολόκληρο το σώμα και μαζί με το όλο επιχειρούν να περιποιηθούν
και να θεραπεύσουν το μέρος». 156 Ε : «καθώς δεν πρέπει να επιχειρή
κανείς να θεραπεύη τους οφθαλμούς χωρίς να θεραπεύη την κεφαλή, ούτε την
κεφαλή ανεξάρτητα από το σώμα, έτσι και το σώμα δεν πρέπει να
θεραπεύεται ανεξάρτητα από την ψυχή, αυτή δε ακριβώς είναι η αιτία να
διαφεύγουν τους Έλληνας τα περισσότερα νοσήματα, το ότο δηλαδή αγνοούν
το όλο, δια το οποίο πρέπει να φροντίζουν, αγνοούν δηλαδή ότι, αν το όλο
δεν είναι καλά, αδύνατον να είναι καλά το μέρος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου