O φίλος Πέτρος Ζούκας επανέρχεται με σκέψεις σχετικά με τον Ιπποκράτη, μάλλον θα τον φιλοξενώ συχνά εδώ και χαίρομαι πολύ.
Σπύρος
Ο Ιπποκράτης , στο όνομα τού οποίου ορκίζονται οι σημερινοί γιατροί όλου του κόσμου , δεν έμεινε στην ιστορία της ανθρωπότητας μόνο για τη μεγαλοφυή σύλληψη και το επιστημονικό δαιμόνιο στην ιατρική πράξη , αλλά , κυρίως , για την ηθική και τη φιλοσοφία που διαπνέει το έργο του .
Ο ασθενής αντιμετωπίζεται ως ψυχοσωματική ολότητα και η ιατρική είναι η προσαρμογή της θεραπείας στον συγκεκριμένο ασθενή .
Υποστήριζε ότι ο ασθενής θα εμπιστευθεί απόλυτα το γιατρό του μόνον όταν νιώθει ότι ο τελευταίος κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί γι' αυτόν . Κι αυτό γίνεται όταν ο γιατρός μάθει ν' ακούει τον ασθενή , τού αφιερώνει πολλή ώρα , δείχνει ενδιαφέρον για το πρόβλημά του .
''Μερικοί ασθενείς '' , έγραφε , ''μολονότι γνωρίζουν ότι η κατάστασή τους είναι σοβαρή , επανακτούν την υγεία τους απλά και μόνον επειδή είναι ευχαριστημένοι από το γιατρό τους ''.
Πίστευε ότι , ο κάθε ασθενής είναι μοναδικός και πρέπει να θεραπεύσουμε τον ασθενή και όχι την ασθένεια . Εφθανε μάλιστα στο σημείο να προειδοποιεί ότι , δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την ίδια θεραπεία για τα ίδια συμπτώματα σε όλες τις περιπτώσεις .
''Μερικές φορές να προσφέρετε τις υπηρεσίες σας δωρεάν '', συμβούλευε τους μαθητές του .
''Αν ο γιατρός δεν δίνει σ' αυτό που κάνει μεγαλύτερη αξία απ' ό,τι δίνει στο χρήμα , εξευτελίζει το λειτούργημά του , που είναι η υπηρεσία του ανθρώπου , και τα υψηλά ιδανικά της ιατρικής τέχνης υποβιβάζονται'' .
Ο Ιπποκράτης έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη των παθήσεων και συνιστούσε όχι μόνον μία ισορροπημένη δίαιτα , αλλά και κι έναν μετριοπαθή και συνετό τρόπο ζωής .
''Στην οξεία φάση της αρρώστιας'' , συμβούλευε , '' δεν πρέπει να χορηγείται στον ασθενή τροφή . Η χορήγηση ξαναρχίζει σταδιακά μετά την ύφεση '' .
Η διατητική κατέχει στη διδασκαλία του πολύ σημαντική θέση και η σημασία που της αποδίδεται είναι μεγάλη .
Γνώριζε ότι η αποτελεσματική θεραπευτική αγωγή δεν ήταν άσχετη προς τη διατροφή , η οποία αποτελούσε μέρος της .
Με άλλα λόγια , ο Ιπποκράτης τη διατροφή δεν τη χρησιμοποιούσε μόνον ως προληπτικό , αλλά και ως θεραπευτικό μέσο των διαφόρων παθήσεων .
Κάτι που η σημερινή ιατρική των χημικών φαρμάκων , σκοπίμως , έχει θέσει στο περιθώριο .
''Η θεραπεία'' , έγραφε ,'' πρέπει να βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση και την κατασκευή του ανθρωπίνου σώματος . Κάθε υπερβολή αντίκειται στη φύση '' .
Δίνοντας , πρώτος αυτός , το στίγμα των αυτοϊαματικών μηχανισμών του σώματός μας σημείωνε : ''Οι φυσικές δυνάμεις που διαθέτουμε είναι οι πραγματικοί θεραπευτές της αρρώστιας '' .
Ο Ιπποκράτης στην εποχή του δεν διέθετε τα εκπληκτικά διαγνωστικά εργαλεία και τα πανίσχυρα χημικά φάρμακα που χρησιμοποιεί η σημερινή ιατρική . Τα μόνα του εργαλεία ήσαν τα μάτια του , τα χέρια του και , κυρίως , ο ιδιοφυής στοχαστικός του νούς που καθοδηγείτο από το πάθος της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό του .
Αυτό το στοιχείο που , δυστυχώς , απουσιάζει από ένα μεγάλο μέρος του σημερινού ιατρικού κόσμου .
Κι όμως , τα σχόλιά του πάνω στα συμπτώματα των ασθενειών θεωρούνται , ακόμα και σήμερα , πολύ προχωρημένα στις υγιεινιστικές επιστήμες και πολλές αντιλήψεις του στη φυσιολογία για την πέψη , τη λειτουργία της καρδιάς , του ήπατος και των νεφρών ισχύουν ακόμα και σήμερα .
Για όλους τους παραπάνω λόγους , ο Ιπποκράτης θα παραμένει ανά τους αιώνες σημείο αναφοράς και αναζήτησης όσων πραγματικά θέλουν να ασχολούνται με τη θεραπεία των πασχόντων συνανθρώπων τους κι όχι εκείνων που στόχος τους είναι ο εύκολος και γρήγορος πλουτισμός ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου