Ο συμβολισμός του πλυσίματος των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού.

Από την εποχή που ήμουν σπουδαστής της Ρεφλεξολογίας μου είχαν κάνει εντύπωση οι αναφορές συμμαθητών, δασκάλων, αλλά και αυτές που διάβαζα στα βιβλία Ρεφλεξολογίας για το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού στο Μυστικό Δείπνο. Τα χρόνια περάσανε και για κάποιο λόγο τώρα το ερεύνησα με μία απλή αναζήτηση στο google.

Θα ήθελα να πω εδώ ότι πολλές φορές έχω απογοητευτεί και εκνευριστεί με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά η σημερινή αναζήτηση μου έδωσε κάποιες απαντήσεις και μου δημιούργησε καινούριες απορίες.

Ο λόγος που είχα απογοητευτεί είναι, επειδή και στο χώρο της Ρεφλεξολογίας παγκοσμίως ( η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση) η Ρεφλεξολογία έχει ταυτίστει με την θρησκεία. Σίγουρα δεν είναι συνηθισμένο - ο κανόνας - αλλά παρατηρείται, μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που οδήγησε Ιερείς να εναντιώνονται στην εφαρμογή της (Ρεφλεξολογίας).

Μερικά παραδείγματα:

• O Καθολικός Ιερέας, Πατέρας Ιωσήφ (Father Josef) στην Ταιβάν που δημιούργησε την μέθοδο Rwo Shur Reflexology.


• Η Inge Dougans γράφει για την φυσιολογία του ηλιακού πλέγματος, κάνοντας παραλληλισμό με το θαύμα του Ιησού στην έρημο όπου πολλαπλασίασε τους άρτους και τα ψάρια ταΐζοντάς τον κόσμο που τον ακολουθούσε. Reflexology - the 5 elements and their 12 meridians.


• Πρόσφατα έμαθα ότι καταδικάστηκε ένας “Ιερέας” από την περιοχή του Αγίου Ελευθερίου ο οποίος πρόσφερε Ρεφλεξολογία στους πιστούς της Εκκλησίας του, είχε και μαθητές.


• Διαβάζοντας την βιογραφία της δημιουργού της Ρεφλεξολογίας, Γιουνίς Ίνγκαμ - ΗΠΑ, έμαθα ότι σε εφηβική ηλικία πουλούσε βίβλους!


• Η σπουδαία Hanne Marquardt στο τέλος του σεμιναρίου που είχε δώσει στην Αθήνα έδειξε μία ωραία αναπαράσταση του Ιησού να πλένει τα πόδια των μαθητών του, αν θυμάμαι καλά είχε κάνει αναφορά στην ταπεινότητα που πρέπει να έχουν οι Ρεφλεξολόγοι!


• Έχω φίλη την Μαία – Ρεφλεξολόγο Γ.Μ η οποία είναι από την 1η φουρνιά Ρεφλεξολόγων και κάποτε λόγω της πραγματικά αληθινής πίστης της, την ρώτησα “Γιατί ο Ιησούς προχώρησε σε αυτή την πράξη?” και μου απάντησε “Ήθελε να τους προετοιμάσει για την επιφοίτηση.”


• Η ιστορία της Γερόντισας Γαβριηλίας.

Στο ερώτημα “Έκανε ο Ιησούς Ρεφλεξολογία στους μαθητές του, την ώρα που τους έπλυνε τα πόδια?” έχω να πω τα εξής:

- Από ιστορικής άποψης πρέπει να θυμόμαστε ότι, τότε οι άνθρωποι ταξίδευαν πεζοί και ήταν κάτι απαραίτητο το πλύσιμο των ποδιών, κυρίως πριν καθίσουν στο τραπέζι. Ήταν συνηθισμένο οι οικοδεσπότες να δίνουν εντολές στους υπηρέτες τους να πλένουν τα πόδια των φιλοξενούμενων και σε κάποιες περιπτώσεις, το έκαναν οι ίδιοι! Σήμερα συνηθίζεται να βγάζουμε τα παπούτσια μας μπαίνοντας σε κάποιο σπίτι.

- Ο Ιησούς υπηρετεί και ταπεινώνεται δείχνοντας τιμή και σεβασμό στους μαθητές Του. Τους αγαπά με έναν υπέροχο και μοναδικό τρόπο, συμπεριφέρεται όπως ένας υπηρέτης θα συμπεριφερόταν. Στο τέλος φυσικά τους διατάζει να κάνουν το ίδιο ο ένας στον άλλον.

Για κάποιους λόγους είναι έμφυτη ανάγκη στον άνθρωπο να πιστεύει, να τρέφεται πνευματικά. Την ίδια ανάγκη έχω και εγώ, ωστόσο η Ρεφλεξολογία δεν θα έπρεπε να σχετίζεται με την όποια θρησκεία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην κοινωνία των ανθρώπων.

Κάποιοι, κάνουν κακή χρήση της Ρεφλεξολογίας και δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις για τον χώρο της Ρεφλεξολογίας και τους Ρεφλεξολόγους. Το σωματείο μας ΣΕΡ, δεν έχει περιορισμό στο Θρήσκευμα των μελών του και το καταστατικό προβλέπει ότι πρέπει να προσφέρουμε υπηρεσία σε όλους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

Επιπρόσθετα οι Συμπληρωματικές και Εναλλακτικές Θεραπείες πρεσβεύουν ότι δημιουργήθηκαν για τον άνθρωπο, είναι ολιστικές και άλλα τέτοια ουμανιστικά. Λέμε ότι είμαστε ένας ταπεινός χώρος σε αντίθεση με αυτόν της συμβατικής Ιατρικής. Εγώ λέω ότι είμαστε όλο μ………. και υποκρισία, φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Ο Ιησούς μέσα από την συγκεκριμένη πράξη διδάσκει την αγάπη και την ταπεινότητα, πρώτος εγώ, ο υποκριτής και όχι η εξαίρεση, θα προσπαθήσω να γίνω καλύτερος!

Διαβάστε τι βρήκα εγώ σχετικά:

Προ δε της εορτής του πάσχα εξεύρων ο Ιησούς ότι ήλθεν η ώρα αυτού διά να μεταβή εκ του κόσμου τούτου προς τον Πατέρα, αγαπήσας τους ιδικούς του τους εν τω κόσμω, μέχρι τέλους ηγάπησεν αυτούς. Και αφού έγεινε δείπνος, ο δε διάβολος είχεν ήδη βάλει εις την καρδίαν του Ιούδα Σίμωνος του Ισκαριώτου να παραδώση αυτόν, εξεύρων ο Ιησούς ότι πάντα έδωκεν εις αυτόν ο Πατήρ εις τας χείρας, και ότι από του Θεού εξήλθε και προς τον Θεόν υπάγει, εγείρεται εκ του δείπνου και εκδύεται τα ιμάτια αυτού, και λαβών προσόψιον διεζώσθη· έπειτα βάλλει ύδωρ εις τον νιπτήρα, και ήρχισε να νίπτη τους πόδας των μαθητών και να σπογγίζη με το προσόψιον, με το οποίον ήτο διεζωσμένος. Έρχεται λοιπόν προς τον Σίμωνα Πέτρον, και λέγει προς αυτόν εκείνος· Κύριε, συ μου νίπτεις τους πόδας; Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εκείνο, το οποίον εγώ κάμνω, συ δεν εξεύρεις τώρα, θέλεις όμως γνωρίσει μετά ταύτα. Λέγει προς αυτόν ο Πέτρος· Δεν θέλεις νίψει τους πόδας μου εις τον αιώνα. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν δεν σε νίψω, δεν έχεις μέρος μετ' εμού. Λέγει προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, μη τους πόδας μου μόνον, αλλά και τας χείρας και την κεφαλήν. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Ο λελουμένος δεν έχει χρείαν ειμή τους πόδας να νιφθή, αλλ' είναι όλος καθαρός· και σεις είσθε καθαροί, αλλ' ουχί πάντες. Διότι ήξευρεν εκείνον, όστις έμελλε να παραδώση αυτόν· διά τούτο είπε· Δεν είσθε πάντες καθαροί. Αφού λοιπόν ένιψε τους πόδας αυτών και έλαβε τα ιμάτια αυτού, καθήσας πάλιν είπε προς αυτούς· Εξεύρετε τι έκαμον εις εσάς; Σεις με φωνάζετε, Ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλώς λέγετε, διότι είμαι. Εάν λοιπόν εγώ, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, σας ένιψα τους πόδας, και σεις χρεωστείτε να νίπτητε τους πόδας αλλήλων. Διότι παράδειγμα έδωκα εις εσάς, διά να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν είναι δούλος ανώτερος του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος ανώτερος του πέμψαντος αυτόν. Εάν εξεύρητε ταύτα, μακάριοι είσθε εάν κάμνητε αυτά. Ιωάν.ιγ:1-17

Με συναισθήματα πολλής συνοχής είχαν συγκεντρωθεί οι Μαθητές το βράδυ εκείνο της Μεγάλης Πέμπτης στο μεγάλο ανώγαιο της Ιερουσαλήμ. Από όσα ο Κύριος τους είχε επανειλημμένως προείπει, είχαν αντιληφθεί ότι κάποιο γεγονός μεγάλο και ιερό επρόκειτο να συμβεί. Είχαν πλέον πάρει τις θέσεις τους στο τραπέζι, δεξιά και αριστερά από τον Κύριο. Δεν το είχαν όμως κάμει τούτο με την ησυχία και την τάξη που απαιτούσε η ιερότητα της ώρας. Ανάρμοστος θόρυβος από κάποια φιλονικία είχε προηγηθεί. Αφορμή έδωσε, ίσως, το ποιος πρέπει να καταλάβει την πλέον τιμητική θέση κοντά στον Κύριο. Ποιος από όλους είναι ο πρώτος, ο ανώτερος; Θα περίμεναν, ίσως, να δώσει τη λύση στο ζήτημά τους αυτό ο θείος Διδάσκαλος. Αλλ’ Εκείνος ξαφνικά σηκώνεται. Άφωνοι τον παρακολουθούν από τη θέση τους να βγάζει τα εξωτερικά ιμάτιά Του και να μένει μόνο με τον χιτώνα. Προχωρεί προς τον νιπτήρα. Ζώνεται στη μέση, σαν δουλική ποδιά, την πετσέτα. Ρίχνει μόνος νερό στη λεκάνη, την σηκώνει και έρχεται εκεί όπου ήταν αυτοί καθισμένοι και αρχίζει — ω! ασύλληπτο βάθος ταπεινώσεως! — να τους πλύνει τα πόδια. Είναι τόσο υποβλητική η σοβαρότητα του Κυρίου, αλλά και τόση η έκπληξη και η εντροπή των Μαθητών, ώστε να αισθάνονται ότι δεν χωρεί αντίρρηση. Μόνο ο Πέτρος, ο πάντοτε αυθόρμητος, τολμά να εκφράσει την έκπληξή του. — Κύριε, συ ο διδάσκαλος και Θεός μου θα μου πλύνεις τα πόδια;… Ποτέ δεν θα το δεχθώ αυτό… Αναγκάζεται όμως γρήγορα να υποχωρήσει. Η απάντηση του Κυρίου είναι σαφής και κατηγορηματική: — Εάν εγωιστικά επιμένεις να μη σε νίψω τότε δεν θα έχεις καμία θέση μαζί μου, ούτε θα συμμετάσχεις στη δόξα μου. Και ο Πέτρος συντετριμμένος φωνάζει: — Κύριε, εάν πρόκειται να πάθω αυτή την συμφορά, τότε πλύνε μου όχι μόνο τα πόδια, αλλά και τα χέρια μου και το κεφάλι μου… Και έπλυνε ο Κύριος και των δώδεκα Μαθητών Του τα πόδια. Γέμισε και έχυσε τη λεκάνη μόνος δώδεκα φορές! Και δώδεκα φορές γονάτισε, σαν δούλος, εμπρός στον κάθε Μαθητή και έπλυνε και σπόγγισε τα πόδια όλων. Και αυτού του Ιούδα ακόμη, που γνώριζε ότι είχε αποφασίσει να Τον προδώσει! Άραγε πόσο δυνατά να ήταν τα κεντήματα, που αισθάνθηκαν οι Μαθητές από τον άφωνο αυτό έλεγχο του Κυρίου, για τα πρωτεία και την φιλονικία που είχαν κάνει γι’ αυτά; Η ανάμνησή του έμεινε ζωηρή, ανεξάλειπτη. Τους εντυπώθηκε βαθιά. Διότι ο Κύριος δεν άφησε το γεγονός αυτό να περάσει έτσι απαρατήρητο. Έπρεπε τούτο να έχει βασική σημασία για τη ζωή των Μαθητών Του. Μόλις λοιπόν τελείωσε το πλύσιμο των ποδιών των Μαθητών, φόρεσε πάλι ο Κύριος τα ιμάτιά Του, κάθισε στη θέση Του και είπε:

— Καταλαβαίνετε ποια σημασία έχει αυτό που έκανα για να σας διδάξω; Με φωνάζετε Κύριο και Διδάσκαλο και καλά κάνετε. Διότι είμαι και ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, εάν λοιπόν έπλυνα τα πόδια σας εγώ, που είμαι ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, πολύ περισσότερο οφείλετε να κάνετε τούτο εσείς και να πλύνετε ο ένας τα πόδια του άλλου με αγάπη και ταπεινοφροσύνη και να έχετε την διάθεση να κάνετε την πλέον ταπεινωτική υπηρεσία χάριν των άλλων ανθρώπων. — Με αυτό που σας έκανα, συνέχισε ο Κύριος, σας έδειξα το τέλειο παράδειγμα, για να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Να ταπεινώνεστε και να υπηρετείτε με αγάπη ο ένας τον άλλο… Εάν εγώ ο Κύριος ταπεινώθηκα από αγάπη τόσο πολύ και σας υπηρέτησα, πολύ περισσότερο οφείλετε να ταπεινώνεστε εσείς και να υπηρετείτε τους άλλους που δεν είναι δούλοι σας, αλλά αδελφοί σας και σύνδουλοί σας. Εάν καταλαβαίνετε αυτά που σας είπα, θα είστε τρισευτυχισμένοι εάν τα εφαρμόζετε. Θ.Γ.Αξελός Η τελετή του Νιπτήρος στο ιερό νησάκι της Πάτμου. Από το περιοδικό «Ελληνική Δημιουργία», 1 Μαίου 1951, σελ. 665-668.

Στο δροσόχαρο νησάκι των θείων οραματισμών, την μικρή ιερή Πάτμο, εδώ και τετρακόσια χρόνια, σαν από παράδοση αναπαριστάνεται, κάθε χρόνο, την Μεγάλη Πέμπτη, το θείο δράμα του Μυστικού Δείπνου, που ούτε ο χρόνος, ούτε η μακρόχρονη σκλαβιά του νησιού μας, κάτω από τους Τούρκους, Ιταλούς και Γερμανούς, δεν μπόρεσαν να σβύσουν, σαν τον πιο δυνατό κι' άρρηκτο κρίκο της χριστιανοεθνικής του ενότητας, τον θρησκευτικό, του αγιοποδοπατημένου νήσιού μας, που στάθηκε φάρος ολόφωτος και μια υπέροχη πνευματική ακρόπολις, στο σύνολο του δωδεκανησιακού συμπλέγματος, το βορειότερο όλων, στο πέρασμα τόσων αιώνων... Η αναπαράστασις αυτή, μια εικονική σκηνή, είναι μια τελετή, που κλει μέσα της πολλή μεγαλοπρέπεια, θρησκευτικότητα και μαζί γραφικότητα. Λαμβάνει χώραν, ακόμα και σήμερα, στην Αγία πόλη της Ιερουσαλήμ και της Αντιοχείας. Αποτελεί σημαντικό γεγονός κατά τις ιερές μέρες της Μεγαλοβδομάδας, όχι μόνο για το νησί της Πάτμου, μα και για τα γύρω νησιά της Σάμου, της Ικαρίας, της Λέρου, της Καλύμνου, και παλαιότερα για τις απέναντι παραλιακές πόλεις της Μ. Ασίας. Η θρησκευτική αυτή τελετή του ιερού Νιπτήρος μαρτυρείται από τον Δ' αιώνα. Και συγκεκριμένα από τη σύνοδο της Ελβίρας, γύρω από τα 300 μ.Χ. Ήταν δε σε χρήση από πάμπολλα μοναστήρια, ιδίως επισκοπές, στους μέσους χρόνους. Κυρίως οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες, από μίμηση προς το μεγάλο παράδειγμα του πράου Ναζωραίου, έπλυναν στο «παλάτιόν» τους, τα πόδια δώδεκα φτωχών πολιτών τους, φιλοδωρώντας τους στο τέλος. Η όλη τελετή, ή καλύτερα η εικονική αυτή αναπαράστασις, δεν είναι παρά μια ανάμνησις και απομίμησις της έμπρακτης διδασκαλίας του Κυρίου, που θέλησεν έτσι απλά, με το παράδειγμά του αυτό το συμβολικό, πλένοντας τα πόδια των μαθητών του, να διδάξη την απέρριτη ταπεινιφροσύνη προς το πλήρωμα του πλανήτου μας, τους ανθρώπους. http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/Axelos.html Η Αληθινή Εκκλησία του Ιησού είναι μια ανεξάρτητη Κινεζική Πεντηκοστιανή χριστιανική εκκλησία που ιδρύθηκε στο Πεκίνο (Κίνα) το 1917. Ένα από τα 5 ουσιαστικά δόγματα της Αληθινής Εκκλησίας του Ιησού είναι η Πλύση των ποδιών.

Το μυστήριο του πλυσίματος ποδιών επιτρέπει σε κάποιον να μετέχει του Κυρίου Ιησού. Χρησιμεύει επίσης ως σταθερή υπενθύμιση ότι πρέπει να έχει κανείς την αγάπη, την ταπεινότητα, την συγχώρεση και την υπηρεσία. Όποιος έχει λάβει το βάπτισμα ύδατος πρέπει να πλένει τα πόδια του στο όνομα του Ιησού Χριστού. Η αμοιβαία πλύση ποδιών μπορεί να ασκηθεί όποτε θεωρείται πρέπουσα ή κατάλληλη. http://el.wikipedia.org Ο ΙΕΡΕΑΣ ΜΠΟΓΟΣ ΜΠΑΛΤΑΓΙΑΝ ΕΞΗΓΕΙ ΣΤΟΝ "Χ" ΠΩΣ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΗΝ ΜΕΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06.04.2007 Χθές Μεγ. Πέμπτη κατά την διάρκεια της λειτουργίας γίνεται και πλύσιμο των ποδιών, όπως έκανε και ο Χριστός. -Για 40 μέρες από το καρναβάλι μέχρι την Μεγ. Πέμπτη κλείνουμε τις κουρτίνες του ναού για να αφήσουμε τους πιστούς μας να σκεφθούν τι αμαρτίες έχουν κάνει, τι έκαναν κάθε μέρα στην ζωή τους, τι άκουσαν από τα ευαγγέλια κάθε Τετάρτη και κάθε Παρασκευή, τι ένοιωθαν και τι έδωσαν για τον Χριστό. Την Μεγ. Πέμπτη ανοίγουμε τις κουρτίνες του ιερού και το πρωί κάνουμε λειτουργία της αγάπης, της κοινωνίας που έκανε ο Ιησούς μαζί με τους 12 μαθητές Του. Κάνουμε λειτουργία και κοινωνούμε τον κόσμο που θέλει. Την Μεγ. Πέμπτη το απόγευμα, κάνουμε πλύσιμο των ποδιών, όπως έκανε ο Χριστός. Η αρμένικη ορθόδοξη εκκλησία κάνει αυτή την λειτουργία κάθε χρόνο μία φορά. Παιδιά ανεβαίνουν στο ιερό, κάθονται σε καρέκλες και όπως έκανε ο Χριστός κάνει και ο ιερέας το ίδιο. Βάζει την άσπρη ποδιά και πλένει τα πόδια των παιδιών και μετά διαβάζει για το βούτυρο και μοιράζει τους πιστούς για να πάρουν μαζί τους και αυτοί που έχουν άρρωστους στα σπίτια τους, μπορούν να βάζουν σαν σταυρό στο στόμα τους, στο σώμα τους ή στα πρόσωπά τους για να μην αρρωσταίνουν. http://www.xronos.gr/detail.php?ID=34288

Μεγάλη Τετάρτη (Μεγάλη Τρίτη βράδυ): Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47), που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο. Ψάλλεται το περίφημο τροπάριο (δοξαστικό) της Υμνογράφου Μοναχής Κασσιανής.

Μεγάλη Πέμπτη (Μεγάλη Τετάρτη βράδυ): Την Μεγάλη Πέμπτη γιορτάζουμε 4 γεγονότα : α) Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, δείχνοντας για το ποια πρέπει να είναι η διακονία των πιστών στην Εκκλησία. β) Τον Μυστικό Δείπνο, δηλαδή την παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. γ) Την Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών και δ) την Προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή του Πάθους του Κυρίου.

Στην Κορέα σε ειδικές τελετές οι καθηγητές πλένουν τα πόδια των μαθητών τους.

Το ίδιο θα κάνουν και οι μαθητές στους καθηγητές τους.