Στην Ινδία το να αγγίζεις τα πόδια του άλλου θεωρείται ένδειξη σεβασμόυ στην γνώση και εμπειρία του, προσφέρεται στα ηλικιωμένα μέλη της οικογενείας,
δασκάλους και γονείς.Στην ίδια χώρα τα πόδια παίζουν σημαντικό ρόλο στην γαμήλια τελέτη. Στην δυτική Ινδία σε γάμους Ινδών - Hindu τα πεθερικά πλένουν τα πόδια του γαμπρού. Στην ανατολική Ινδία η νύφη βουτά τα πόδια της σε μείγμα γάλακτος και κόκκινου βάμματος πριν την είσοδο της στο σπίτι του γαμπρού αφήνοντας φυσικά κόκκινα ίχνη στο πάτωμα.
Ινδές και Μουσουλμάνες γυναίκες διακοσμούν τα πέλματα τους με χέννα για τον γάμο και οι Ινδές νύφες παραδοσιακά φορούν δαχτυλίδια στα δάκτυλα των ποδιών μετά τον γάμο δηλώνοντας ότι έιναι έγγαμες.
Στην Ταϋλάνδη συμβαίνει το ανάποδο, τα πόδια είναι μόνο για περπάτημα.
"Είναι ασέβεια να τοποθετείς τα πόδια σου προς ηλικιωμένα άτομα ή να τα βάλεις πάνω σε τραπέζι ή να πατήσεις σε βιβλία," λέει ο Suchitra Chongstitvatana, διευθυντής του Thai Studies Center στο Bangkok Chulalongkorn University.
"Είναι ταμπού στην Ταϋλάνδη εδώ και καιρό και ακόμα είναι. Δείχνει την λεπτότητα των Ταϋλανδών ανθρώπων."
Οι Ιάπωνες παραδοσιακά βγάζουν τα παπούτσια τους στο σπίτι.
Γιατί? Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι η χρήση χαλίων tatami, τα οποία θεωρούνται
πολύτιμα και ιερά, είναι ο κύριος λόγος του εθίμου. Άλλοι πιστεύουν ότι οφείλεται σε λόγους υγιεινής σε μία χώρα όπου η υγρασία είναι μεγάλη και το να βγάζεις τα παπούτσια βοηθά στην διατήρηση των ποδιών στεγνά!
Μερικοί Ιάπωνες οδηγοί ζητούν από τους επιβάτες να αφαιρέσουν τα υποδήματα τους ενώ πολλοί επιχειρηματίες φορούν παντόφλες όταν εισέρχονται στο γραφείο τους. Είναι απολύτως φυσιολογικό να αφήνει κανείς τα παπούτσια του στην είσοδο ενός εστιατορίου όταν εισέρχονται σε αυτό.
Για εκατοντάδες χρόνια οι γυναίκες στην Κίνα διά της βίας υπόκειντο στην οδυνηρή συνήθεια της περίδεσης των ποδιών με σκοπό να μείνουν τα πόδια τους μικρά - κριτήριο κλειδί για ομορφιά και πιθανότητα γάμου στην αυτοκρατορική εποχή.
Το βάρβαρο αυτό συνήθειο σταμάτησε όταν οι κομμουνιστές ανέλαβαν την εξουσία το 1949.
Προσωπικό σχόλιο:
Για άλλη μία φορά μου δίνεται η ευκαιρία να αμφισβητήσω και ακυρώσω την λανθασμένη τοποθέτηση συγγραφέων, καθηγητών και επαγγελματιών Ρεφλεξολόγων (Ελλήνων και του εξωτερικού) ότι η Ρεφλεξολογία ξεκίνησε ή ότι από αρχαία χρόνια εφαρμοζόταν μιας μορφής πιεσοθεραπείας στα πόδια στην Κίνα.
Ρωτώ, είναι δυνατόν άνθρωποι που φερόντουσαν σε συνανθρώπους τους - γυναίκες - και συγκεκριμένα στα πόδια, με τόσο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο να μάλαζαν τον άκρο πόδα με την φροντίδα που επιδεικνύει ο σημερινός Ρεφλεξολόγος? Προσέξτε τα δάκτυλα (στην επάνω φωτογραφία) που έχουν φτάσει (πλησιάζουν την 1η ζώνη - έσω επιφάνεια, διάλεξα φωτογραφία που να μην σοκάρει) και την πτυχή καμάρα του ποδιού.
Παρατηρώντας την διαφορά στην διπλανή φωτογραφία εντυπωσιάζομαι από την προσαρμοστικότητα του πόδα. Επίσης πιστεύω ότι οι γονείς εφάρμοζαν την περίδεση για να (απο-)δείξουν στο μελλοντικό γαμπρό ότι θα είναι η κόρη τους υποταγμένη και υπάκοη!
Αυτός ο συμβολισμός φαίνεται ότι υπάρχει καταγεγραμμένος στο DNA μας έως σήμερα. Δεν μπορώ να βρω άλλη λογική εξήγηση στο γιατί συνεχίζουν και σήμερα αυτή την συνήθεια, ακόμα και οι άντρες!
Όσοι επιλέγουν να περιδένουν τα πόδια τους φορώντας τέτοια μοντέρνα και σύγχρονα υποδήματα
να θυμάστε ότι στην παιδική ηλικία των νεαρών Κινέζων κοριτσιών με κάποιο τρόπο γινόταν η προσραμογή, η σημερινή συνήθεια που ξεκινά όταν έχει ήδη σχηματιστεί ο πόδας συνήθως οδηγεί σε ακραία μέτρα όπως χειρουργείο.
Ιπποκράτης:Σχετικά με τις παραμορφώσεις του άκρου ποδός, συνιστάται να θεραπεύονται αμέσως, γιατί άν μεγαλώσουν τα παιδιά με δυσχέρια τότε θεραπεύονται. (Πρί άρθρων 62).
Κάντε ένα τεστ:
Συγκρίνετε πως θα νιώθατε όταν
μπαίνοντας σε μία τράπεζα ο υπάλληλος φορούσε γραβάτα και μυτερά παπούτσια και πως όταν σας υποδεχόταν ένας υπάλληλος ξυπόλυτος ή με παντόφλες.
Εσείς σε ποιον θα θέλατε να εμπιστευτείτε τα χρήματα σας?
Τι είπατε, συγνώμη έδενα τα κορδόνια μου (Sic).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου